برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان در
احترام به زن در ادیان الهی
كتاب امثال سلیمان سخنانی در تمجید از مقام زنان عاقله و نیكوسیرت وارد شده است. در فصل دوازدهم چنین آمده است:«زن ممتاز از برای شوهرش تاج است.»(همان:12:4) و در موضع دیگر در وصف زن عاقله آمده است:«زن عاقله خانهٔ خود را بنا می‌نماید اما أبله آن را به دست‌های خود ویران می سازد.»(همان:14:1)
آنگاه در موضعی دیگر و در وصف زن، از او به عنوان لطف و نعمت خدا یاد شده است:«یابندهٔ زن، یابندهٔ خوبی است و لطف از خداوند خواهد یافت.»(همان:
و در وصف زن به عنوان نعمتی كه با خانه و دولت همسنگ نیست آمده است:«خانه و دولت، میراث پدران است اما زن عاقله از خداوند است.»(همان:19:14)
با توجه به تعالیم عهد قدیم می توان گفت كه این كتاب، مردان را از زنان بد، ابله، نابخرد و فاسد برحذر كرده است و اگر چه تعداد زنان این‌گونه را بسیار بیشتر از زنان نیكو می داند اما از زنان نیك و عاقل نیز یاد كرده و مردان را در مقام شوهر، به حفظ حرمت آنان موظف كرده است. آنجا كه آمده:«مردی كه به خانهٔ خود اذیت می‌رساند، و ارث باد خواهد بود.»(همان:11:29)
در واقع به نابخردانه بودن این عمل اشاره كرده و مرد را از آزار رساندن به خانواده برحذر می كند و آنجا كه می گوید:«مرد نیكو رضای خدا را می‌جوید.»(همان:12:2) و یا می‌گوید:«…كسی كه به حكمت رفتار می كند نجات خواهد یافت.»(همان:28:26)
به این حقیقت اشاره می‌كند كه حكمت مرد در جلب رضای خداست و رضای خدا در جلب رضایت خانواده است. آنگاه در تكمیل این تعالیم چنین می‌گوید:«پیرو صداقت و رأفت، حیات و عدالت و عزت را خواهد یافت.»(همان:21:21)
در تعالیم مسیحیت نیز، زن در خانواده از حرمت بهره مند بوده و مرد به عنوان شوهر، موظف به ابراز محبت و رفتار توأم با مهر و عطوفت است.
پولس حواری در نامه ای به افسسیان، از مردان چنین در خواست نموده‌است:«…بر مردان واجب است كه زنان خود را دوست بدارند همچون وجود خود، و هر كس كه زن خود را دوست دارد، خود را دوست داشته است.»(نامهٔ پولس به افسسیان:5:25)
و در ادامه می افزاید:«به هر صورت شما هر یك، زن خود را دوست بدارید چون خود، و زن باید كه شوهر را محترم دارد.»(همان:33) و پطرس پس از بیان وظایف زن نسبت به شوهر، وظیفهٔ شوهران را چنین بیان می‌كند:«و شوهران نیز با ایشان[زنان] بطور عاقلانه سلوك نمایند.»(نامهٔ اول پطرس:3:7)
او در ادامهٔ سخنان خود، معاشرت غیرمعقول و غیرشایسته با زن را مانع استجابت دعای مردان قلمداد می‌كند:«با ایشان آن‌گونه كه شایسته است رفتار كنید…كه مبادا دعاهای شما منقطع گردد.[به استجابت نرسد]»(همان)
قرآن كریم نیز به تنها در آیات فراوانی به هویت انسانی یكسان و برابر زن و مرد تصریح كرده است بلكه در بیان احكام و قوانین مختلف، به او حرمت و كرامتی خاص بخشیده است.
در نگاه قرآنی نیز، مرد موظف به حسن معاشرت با همسر خویش می‌باشد، زیرا قرآن یكی از اهداف ازدواج را حصول مودت و رحمت، و نیز سكونت و آرامش برای مرد و زن معرفی می‌كند و این اهداف محقق نمی‌شود مگر با حُسن معاشرت زن و شوهر با یكدیگر. تأكید بر حُسن معاشرت با زن در آیاتی از قرآن جلوه گر شده است:
و عاشروهن بالمعروف…(نساء،4/19) و …فأمسكوهن بمعروف أوفارقوهنَّ بمعروف…(طلاق،65/2) و فأمساك بمعروف أو تسریح بإحسان…(بقره،2/229)
آنچه می توان گفت این است كه اهتمام به تبیین نقش مؤثر زن در خانواده و حفظ حرمت او از تعالیم ادیان الهی و ویژه از تعالیم قرآن كریم می باشد
نظرات شما عزیزان: